
Gmina Łękawica, położona w malowniczym regionie Żywiecczyzny, ma bogatą i burzliwą historię, której korzenie sięgają średniowiecza. Przeszłość tego obszaru jest fascynującym przykładem ewolucji i zmian w administracji, kulturze i życiu społecznym.
Wczesne Początki
Pierwsze osady pasterskie na terenie dzisiejszej Łękawicy powstały już w XIV wieku, lecz pierwsze pisemne wzmianki pochodzą z 1277 roku, kiedy to wieś nosiła nazwę Lenkawitz. Z dokumentów watykańskich wiemy, że Łękawica była już wtedy parafią, a jej mieszkańcy płacili dziesięcinę papieską.
Ewolucja Nazwy i Rozwój Wsi
Nazwa wsi ewoluowała z "de Luchowicz" w 1327 roku do "Lenkawicze" w 1373 roku, zbliżając się do dzisiejszej formy. W kolejnych latach Łękawica była pod bezpośrednim władaniem różnych właścicieli, w tym Skrzyńskich, którzy uczestniczyli w łupieżczych wyprawach na tereny Małopolski.
Okres Królewski i Wpływ Komorowskich
W 1457 roku król Kazimierz Jagiellończyk nabył dobra oświęcimskie, w tym Łękawicę, a w 1471 roku przekazał je Piotrowi Komorowskiemu. Komorowski, który brał udział w walkach na pograniczu polsko-węgierskim, otrzymał również Żywiec i okoliczne wsie. Rozszerzył swoje posiadłości, w tym Łękawicę, w wyniku czego wieś stała się częścią jego dóbr.
Życie Wsi w XVI Wieku
W XVI wieku, w dokumentach, pojawiają się imiona chłopów z Łękawicy oraz informacje o ich świadczeniach i obowiązkach. Wieś płaciła dziesięcinę, a kmiecie mieli obowiązki związane z bydłem i rolami. W 1553 roku zbudowano młyn dziedzica w Łękawicy, co stanowiło ważny rozwój w życiu wsi.
Parafia i Kościół
Parafia w Łękawicy została założona około 1480 roku, a pierwszy kościół drewniany powstał w 1547 roku. Od 1598 roku jest to kościół parafialny św. Michała Archanioła. Wcześniej parafię administrował pleban z Rychwałdu, ale później Łękawica stała się filią parafii rychwałdzkiej.
Podsumowanie
Historia Gminy Łękawica to opowieść o przemianach i trudach, które towarzyszyły rozwojowi tego obszaru na przestrzeni wieków. Dziś Łękawica to samodzielna jednostka administracyjna, ale jej korzenie tkwią głęboko w minionych wiekach. Owa historia stanowi cenny skarb kulturowy regionu Żywiecczyzny, przypominając o długim i barwnym dziedzictwie tych ziem.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Komentarze opinie