Jałowiec - Wysoki Szczyt Beskidów: Historia, Przyroda i Dziedzictwo Kulturowe

Jałowiec, o wysokości 1111 m n.p.m., stanowi imponujący szczyt w Pasmie Przedbabiogórskim, zaliczanym według regionalizacji Polski Jerzego Kondrackiego do Beskidu Makowskiego. Choć istnieje pewne niezgody co do dokładnej wysokości, przyjęto wartość 1111 m n.p.m. za oficjalną, mimo że dokładne pomiary wskazują na nieco wyższą wysokość szczytu.

Pasmo Przedbabiogórskie, w skład którego wchodzi Jałowiec, często dzieli się na trzy grupy: Grupę Mędralowej, Pasmo Solnisk i Pasmo Jałowieckie. Choć te podziały są używane w mapach i przewodnikach turystycznych, zwykle wszystkie są zaliczane do Beskidu Żywieckiego.

Jałowiec jest nie tylko najwyższym wzniesieniem w swoim pasmie, ale także punktem zwornikowym. Znajduje się między Czerniawą Suchą a Kolędówką, a na jego szczycie rozgałęziają się dwa grzbiety obejmujące dolinę Stryszawki. Widoki z Jałowca obejmują doliny trzech rzek: Skawicy, Koszarawy i Stryszawki, co czyni go punktem widokowym o niezrównanej panoramie.

Podczas II wojny światowej szczyt Jałowca stanowił granicę pomiędzy Generalnym Gubernatorstwem a III Rzeszą. Ślady tych czasów można do dzisiaj zobaczyć w postaci ruin strażnic oraz pozostałości większych placówek Grenzschutzu - niemieckiej straży granicznej.

Dla wielu pielgrzymów i turystów Jałowiec jest również miejscem o znaczeniu religijnym. Na jego szczycie znajduje się drewniany krzyż upamiętniający pobyt kardynałów Stefana Wyszyńskiego i Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II, postawiony przez mieszkańców Stryszawy w 2000 roku.

Wnioski na temat Jałowca są jasne - to nie tylko punkt orientacyjny dla górołazów, ale także miejsce bogate w historię i kulturę, które warto odwiedzić podczas podróży po Beskidach.