
Witając Nowy Rok składamy sobie nawzajem życzenia: m.in. zdrowia, miłości, szczęścia, pomyślności oraz boskiej opieki, aby dobry Bóg kierował wszystkimi naszymi poczynaniami w rozpoczynającym się roku.
W początkach chrześcijaństwa podobnie jak dziś znany jako Święto Boskiego Macierzyństwa Maryi. W Kościele Wschodnim obchodzono je 26 grudnia, a w Kościele Zachodnim 1 stycznia, w oktawie urodzin Chrystusa, czyli w dniu nadania mu imienia Jezus. W VII stuleciu święto maryjne zdominowało wspomnienie obrzędu obrzezania Chrystusa. Pierwotny charakter świętu przywrócił dopiero Papież Pius XI w 1931 roku, w 1500 rocznicę soboru w Efezie, na którym ogłoszono dogmat, iż Maryja jest Matką Bożą. Początkowo obchodzone było ono 11 października na cześć Boskiego Macierzyństwa Maryi. Po 38 latach Ojciec Święty Paweł VI przeniósł je na dzień 1 stycznia. Wtedy przypada również Światowy Dzień Pokoju, ogłoszony przez tego Papieża, jako dzień modlitw o pokój wiernych z Bogiem, o pokój w rodzinach, wśród sąsiadów i narodów na całym świecie. W naszym kraju święto Nowego Roku znane jest od początków chrześcijaństwa.
Witany najczęściej o północy przez uczestników sylwestrowych zabaw, bali, prywatek czy też kameralnie w domach. Tego dnia rodziny odwiedzają się, wspólnie biesiadują, odpoczywają i przekazują wzajemne życzenia, wypowiadając płynące z głębi serca słowa: „ Do siego roku.”
Dawniej przede wszystkim rolnicy obsypywali się owsem aby w nowym roku były obfite plony, dostatek oraz zdrowie. Mówili przy tym magiczne zaklęcie: „ Na szczęście, na zdrowie, na ten Nowy Rok, aby was nie bolała głowa ani bok, aby wam się rodziła i kopiła pszenica i jarzyca, żytko i wszystko.”
Młodzi chłopcy zwani nowoletnikami, co oznaczało nowe lato lub nowy rok, chodzili rano po domach i sypali owies na gospodarzy oraz do pomieszczeń mieszkalnych. Jednocześnie składali życzenia recytując: „Na szczęście, na zdrowie, na ten Nowy Rok! Byście byli weseli, jako w niebie anieli. Tak to Boże daj.” Otrzymywali za to małe chleby posmarowane bryndzą, czyli miękkim serem zrobionym z owczego mleka, czasem z dodatkiem krowiego.
W izbie na stole kładziono bochen chleba, symbolizujący dobrobyt i Boży dar, którym witano gości lub obdzielano człowieka ubogiego. Wierzono, iż to co wydarzy się w pierwszym dniu Nowego Roku stanowić będzie wróżbę na pozostałe dni.
1 stycznia 2022 roku obchodzimy 55. Światowy Dzień Pokoju. Budowanie trwałego pokoju jest bardzo ważne we współczesnym świecie, gdyż nasilają się wojny, konflikty, postępuje pandemia, widoczne są skutki zmian klimatycznych oraz degradacja środowiska naturalnego. Papież Franciszek proponuje trzy drogi umacniające pokój na globie. Są nimi: dialog międzypokoleniowy prowadzący do eliminowania konfliktów i realizacji wspólnych planów poprzez konstruktywne rozmowy i wypracowanie takich samych lub zbliżonych stanowisk pokojowych; kształcenie i wychowanie będące elementem wolności, rozwoju, a także promowania i odpowiedzialności za pokój; podejmowanie działań na rzecz godności człowieka m.in.: zapewnienie pracy jako podstawy sprawiedliwości i solidarności wspólnotowej. Dbanie o należyte warunki pozwalające na bezpieczne wykonywanie pracy i o odpowiednie wynagrodzenie. Pokój powinien łączyć pokolenia w nieustannych wysiłkach zmierzających do jego bezwzględnego utrzymania.
NA NOWY 2022 ROK
Zdrowia Szczęścia
Wszystkiego Najlepszego
Najwyższego Pana łaski
Świętego Jana Pawła II troski
Matki Teresy życzliwości
Miłowania Julii
Seneki mądrości
Całorocznej życia magii
Neptuna siły
Prythiwi cierpliwości
Demeter zaradności
Wytrwałości Heraklesa
Fortuny zasobów
Pracowitości Hefajstosa
Amora w dziesiątkę strzałów
Obfitości w rodzinne i zawodowe sukcesy
By nas nie trapiły żadne stresy
Od pszczół pysznego miodu
W duszy kwiatów ogrodu
Weny do działania
Więcej czasu medytacji milczenia
Pysznego szampana toastu
Życia lat nie stu lecz dwustu
Spełnienia najskrytszych marzeń
I noworocznych postanowień
Do Siego Roku Wszystkim!
POKÓJ NA ZIEMI
Dialog ład sprawiedliwość
kształcenie i wychowanie
miłość dobro wolność
szczęście na globie
Praca ku pomnażaniu dziedzictwa
i solidarność wspólnotowa
promocja pokoju pojęta szeroko
też dbanie o środowisko
Trawy dziewicze wiosną
wiatrem marzeń rozpieszczane
lot orła co skrzydłami
obejmuje terytorium wolne
Maki czerwone na polach
zachwycone ciszą natury
szafirem pomalowane niebo
któremu dodają uroku nawet chmury
Porozumieniem się nieśmy pokój
światło życzliwość i nimi stale żyjmy
Kazimierz Surzyn
Źródła:
Święta Kościelne, Warszawa 1999.
Obrzędy ludowe według relacji: Marianny Brożyny, Jana Brożyny, Jana Peny, Heleny Surzyn, Stanisława Surzyna, Jana Radwana.
Kalendarz SGB z 2000 roku.
Kazimierz Surzyn – wspomnienia.
Kazimierz Surzyn – zbiory wierszy.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Komentarze opinie