Walentynki

Święto zakochanych zwane „Walentynkami” dopiero w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia wpisało się w polski obyczaj. Swoimi korzeniami sięga wierzeń Celtów. Mieszkańcy Wysp Brytyjskich już od średniowiecza obchodzą dzień św. Walentego. Do Ameryki zawędrowało wraz z emigrantami z Anglii. Tego dnia zakochani obdarowują się „walentynkami” czyli m.in.: wierszami, wyznaniami miłosnymi, laurkami, kartkami, drobnymi upominkami itp. Miłość jest najpiękniejszym uczuciem, dlatego jeśli ktoś kocha naprawdę nic nie stoi na przeszkodzie, aby to czynić każdego dnia.

Patronem święta jest św. Walenty. W tradycji chrześcijańskiej znajdujemy informacje o co najmniej dwóch świętych o tym imieniu. Jednego z nich tj. kapłana Walentego, za panowania cesarza Klaudiusza II Gota, skazano na śmierć i stracono 14 lutego, za udzielenie narzeczonym ślubu wbrew edyktowi cesarskiemu, zabraniającemu młodym mężczyznom zawierania związków małżeńskich ze swymi partnerkami. Uważano bowiem, iż nieżonaci mężczyźni są lepszymi żołnierzami.

Drugim Walentym był biskup miasta Terni w Umbrii, znany z krzewienia wiary chrześcijańskiej wśród Rzymian, za rządów cesarza Aureliana. Jako pierwszy pobłogosławił małżeństwo zawarte między poganinem i chrześcijanką. Został stracony w czasie prześladowań chrześcijan. Nad jego grobem w Terni zbudowano Bazylikę Flamińską stanowiącą do dziś miejsce licznych pielgrzymek. Znajduje się w niej srebrny relikwiarz kryjący szczątki świętego z napisem: „ Święty Walenty, patron miłości”.

Walenty - jest imieniem męskim pochodzenia łacińskiego, od przydomka Valentinus, utworzonego od słowa valens – „mocny, silny, zdrowy”. W Polsce przyjęło się od XIII wieku jako Valentinus, zaś w formie Walenty, Walentyn – od XV stulecia. Walenty w numerologii wynosi 1, a jedynki są w szczególności indywidualistami, pionierami i zdobywcami, skłonnymi do działania. Wiedzą czego chcą i dążą do realizacji postawionych sobie celów. Skupieni na sobie, rozrzutni, żyją przede wszystkim teraźniejszą. Są pod wpływem Słońca i Marsa, a więc energii życiowej a także witalności. Imię idealne dla urodzonych pod znakiem Barana, Lwa i Skorpiona.

WALENTYNKA

Lazurowym spojrzeniem

powodujesz uśmiech mój

zaś kryształkami słów

upiększasz każdy dzień

Rozpieszczam cię zielenią

oraz aromatem dzikich łąk

kwiatami obsypuję

i pocałunkami ubieram

atłasowe ciało w bukiety

takie śliczne jak maj

Łaskotanie motylków

w euforii szczęścia

przenika wnętrze

a sercem bliskości

daję bezpieczeństwo

i seraficzny spokój

Tak ciebie kocham

że świat za mały

SERCA

Magicznymi róż płatkami

gwiezdnym rozmiłowaniem

i purpurowymi uniesieniami

rozanielam twoje zmysły i ciało

Całuję przytulam pieszczę

lawendowe owoce namiętności

kołysząc oddechy wielobarwne

w nadzwyczajnej szczęśliwości

W serc czerwieni prawdziwej

zawsze nam do twarzy

i nawet rozgniewana aura

po starość połączenia nie zniszczy

KOBIETA

to gwiazda

kwiat przepiękny

codzienność poezja

doskonałość kochająca

dla oczu

cenniejsza od pereł

dla serca

skarbem tajemnicą

kobiece ciało

jest cudem nad cudami

robotą finezyjną

pięknem samym w sobie

nawet bez dodatków

dama powie prawdę

ale też zamilknie

w odpowiednim momencie

ma blask oczu

wyraźniejszy od słów potoku

w spojrzeniu znajdziesz błękit

kobietę trzeba miłować

zdobywać nieustannie

z pietyzmem uszczęśliwiać

zaskoczyć czymś nietuzinkowym

za to że jest po prostu wszystkim

ZBLIŻENIA

Księżyc wlecze się po drogach

zaglądając do okien zasypiających

i gwiazdy gęstnieją na szafirze

wplątane w bezruch i ciszę ziemską

W poświacie srebrzysto-granatowej

kąpią się cienie boskich drzew i gór

zaś ich bardzo misterne wierzchołki

upojnie tańczą walca razem z mgłami

Usta przy świecach falują ciepłem

a nieco później wielkim płomieniem

pocałunków na wilgotnych ciałach

i objęciami na wpół przytomnymi

Do tego rozmiłowane dłonie

pieszczą i dreszczami delikatnie

zanurzają się w czystości doznań

przepięknych i do bólu prawdziwych

MIŁOWANIE

W strumieniu spojrzeń

się czule przechadza

miarowym krokiem

duszę i serce ogarnia

tętno przyśpiesza

a ciało płynie

w oddechów nutach

i w uniesień drżeniach

płoną oskrzydlone jaźnie

ogniskiem Hestii

zalane winem

ubarwione goździkiem

i jak Erosa strzałem

w twoje ramiona wpadam

całując herbatnikowe usta

i urocze dołeczki w policzkach

tam jest rozgwieżdżone niebo

Kazimierz Surzyn

Źródła:

1. Nasi Święci, Warszawa 1987.

2. Kazimierz Surzyn – zbiory wierszy.

3. Kazimierz Surzyn, Wiara nadzieja miłość, Wyznania miłosne, Wadowice 2009.