
Cmentarz przy ulicy Sienkiewicza w Żywcu to miejsce o głębokich korzeniach historycznych i kulturowych. Znajduje się on w dzielnicy Śródmieście i stanowi istotny element historii miasta.
Początki cmentarza
Historia tego cmentarza sięga aż 1584 roku, kiedy to na jego terenie postawiono kapliczkę znaną jako "Męka Pańska". Kapliczka ta stanowiła początek tego miejsca jako cmentarza, gdzie zmarli byli chowani. Początkowo na tym cmentarzu pochowani byli przede wszystkim ci, którzy zmarli na zarazę. W 1591 roku w pobliżu kapliczki zbudowano drewniany kościół wotywny.
Ewolucja cmentarza
Po ustąpieniu zarazy cmentarz św. Marka zaczął pełnić rolę miejsca pochówku ubogich i osób niższego stanu społecznego. Jednak z biegiem czasu i początkiem XIX wieku, jego charakter uległ zmianie, a cmentarz stał się bardziej ogólnym miejscem pochówku.
Rozwój i zmiany na cmentarzu
W ciągu wieków cmentarz przeszedł wiele zmian i rozbudów. W 1885 roku drewniany kościół został zastąpiony murowanym, który zachował się do dziś. W 1905 roku teren cmentarza został znacząco poszerzony i ogrodzony. Mimo tych zmian, od około 1920 roku cmentarz pozostaje nieczynny.
Wybitne postaci pochowane na cmentarzu
Na cmentarzu przy ulicy Sienkiewicza w Żywcu spoczywają liczni mieszkańcy Żywca, a także osoby zasłużone dla miasta i powiatu. Przykłady to:
Ksiądz Tomasz Czapela – proboszcz parafii w Ślemieniu, wicedziekan dekanatu suskiego.
Wiktor Idziński – lekarz, marszałek Rady Powiatowej w Żywcu, jeden z założycieli żywieckiego Szpitala Powszechnego.
Władysław Nowotarski – dyrektor szkoły męskiej w Żywcu, później powiatowy inspektor oświaty, związany z Towarzystwem Sportowym "Sokół", Towarzystwem Szkoły Ludowej, redakcją czasopisma "Gronie" i związkami młodzieży wiejskiej.
Kaplica grobowa księdza Tomasza Czapeli
Na terenie cmentarza znajduje się również piękna neogotycka kaplica grobowa księdza Tomasza Czapeli, zbudowana w 1907 roku. Kaplica ta jest imponującym przykładem architektury neogotyckiej. Jej fasadę zdobi olbrzymi portal wejściowy, a w jej wnętrzu znajduje się sklepienie krzyżowe oraz ołtarz z obrazem "Serce Jezusa".
Pamięć o żołnierzach
Na cmentarzu przy ulicy Sienkiewicza można również odnaleźć zbiorową mogiłę ośmiu żołnierzy, którzy zginęli w 1892 roku podczas manewrów w Moszczanicy. W latach 1944/1945 na cmentarzu pochowano kilku żołnierzy niemieckich, co świadczy o jego znaczeniu jako miejsca pamięci i historii.
Cmentarz przy ulicy Sienkiewicza w Żywcu to nie tylko miejsce spoczynku zmarłych, ale także kawałek historii miasta, gdzie kultura i tradycje przeszłości kontynuują swoje istnienie. Jego bogata historia oraz pochówki wybitnych osobistości czynią z niego miejsce godne eksploracji i refleksji nad przeszłością Żywca.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Komentarze opinie