
Jeleśnia, malownicza miejscowość położona na Żywiecczyźnie, posiada bogatą historię sięgającą wieków wstecz. Mimo że pierwsze pisemne wzmianki o Jeleśni pochodzą z XVI wieku, korzenie tego regionu sięgają setek lat wstecz. Cała Żywiecczyzna przez wieki pozostawała pod różnymi wpływami politycznymi, co kształtowało jej historię i kulturę.
W średniowieczu Żywiecczyzna należała do kasztelanii oświęcimskiej i do dzielnicy krakowskiej. W XII wieku kasztelania oświęcimska weszła w skład śląskiego księstwa raciborskiego, a później w około 1315 roku została częścią księstwa oświęcimskiego. Przełom XIV i XV wieku to okres, w którym władza królewska osłabła, a wpływy możnych znacząco wzrosły. Spory i konflikty były rozstrzygane siłą, prowadząc do zbrojnych starć i najazdów.
W 1457 roku, król Kazimierz IV Jagiellończyk wykupił księstwo oświęcimskie, przyłączając je do województwa krakowskiego. Następnie w 1474 roku przekazał je Piotrowi Komorowskiemu, który stał się właścicielem tych ziem. Komorowscy, herbu Korczak, panowali nad Żywiecczyzną do początku XVII wieku. Po śmierci Krzysztofa Komorowskiego w 1608 roku, Żywiecczyzna została podzielona na trzy "państwa" - suskie, ślemieńskie i żywieckie, z Jeleśnią włączoną w obszar tego ostatniego.
W 1624 roku Mikołaj Komorowski oddał dobra żywieckie w zastaw królowej Konstancji, żonie Zygmunta III Wazy. Już w 1595 roku istniał tu kościół filialny parafii żywieckiej, a w 1628 roku królowa Konstancja erygowała w Jeleśni samodzielną parafię, zatwierdzoną przez biskupa krakowskiego Marcina Szyskowskiego.
W miarę upływu czasu, dobra suskie i ślemieńskie przeszły w posiadanie rodziny Wielopolskich w wyniku małżeństwa. W 1676 roku Wielopolscy wykupili także dobra żywieckie, stając się właścicielami dawnych posiadłości Komorowskich. W 1772 roku Żywiecczyzna znalazła się pod panowaniem austriackim, a w 1838 roku tereny te stały się własnością Habsburgów, którzy zachowali je aż do 1945 roku.
W ciągu wieków Jeleśnia była ważną stacją turystyczną, służącą jako baza dla podróżujących na Pilsko i Babią Górę. Przewodnik turystyczny z 1914 roku opisywał miejscowość jako wieś o 3000 mieszkańcach, oferującą różne udogodnienia dla podróżujących. Ruch turystyczny i narciarski był żywy, przyciągając głównie niemieckich turystów.
Dziś Jeleśnia pozostaje miejscem o bogatej historii i dziedzictwie, zachowując swoje tradycje i kulturowe korzenie. Ta malownicza miejscowość na Żywiecczyźnie jest zarówno cennym zabytkiem, jak i atrakcyjnym miejscem turystycznym, przyciągając odwiedzających swoją piękną przyrodą oraz fascynującą historią.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Komentarze opinie