Historia i znaczenie Hali Lipowskiej: Perła Beskidu Żywieckiego

Hala Lipowska, położona na południowo-wschodnim stoku Lipowskiego Wierchu w Żywieckim Parku Krajobrazowym, stanowi nie tylko malowniczy teren, ale także miejsce bogate w historię i tradycje.

Początkowo intensywnie użytkowana pastersko, Hala Lipowska odzwierciedla dawne sposoby życia ludności górskiej. Nazwa "hala" nawiązuje do użytkowania pasterskiego, choć nie ma bezpośredniego związku z piętrem roślinnym w górach. Drugi człon nazwy, "lip", sugeruje obecność lip, które dawniej rosły w tym obszarze.

W przeszłości na Hali Lipowskiej odprawiano msze święte dla pasterzy z tej oraz okolicznych hal. Dziś pozostałością po dawnych czasach jest drewniany krzyż, który został odnowiony, a obok niego wybudowano kaplicę. Dodatkowo, postawiono głaz pamiątkowy upamiętniający biskupa krakowskiego Karola Wojtyłę, który odwiedzał to miejsce.

Na górnym skraju Hali Lipowskiej znajduje się schronisko PTTK, które zostało wybudowane przez niemiecką organizację Beskidenverein w latach 1931–1932. Po II wojnie światowej schronisko to przejęło Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, a następnie Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze.

W 1976 roku schronisko zostało zamknięte dla ruchu turystycznego, a kierownictwo tymczasowo przeniesiono do bacówki PTTK na Krawcowym Wierchu. Jednak już w 1980 roku zakończono prace budowlane i schronisko zostało ponownie otwarte. Z pierwotnego obiektu pozostała tylko kamienna podmurówka, co świadczy o kompleksowym remoncie i modernizacji.

Hala Lipowska, z widokiem na panoramę Tatr, Małej Fatry i Beskidu Żywieckiego, przyciąga nie tylko turystów, ale także miłośników narciarstwa, ponieważ zimą na polanie działa orczykowy wyciąg narciarski.

Dzięki swojej historii, urokowi oraz pięknej otaczającej przyrodzie, Hala Lipowska pozostaje istotnym miejscem na mapie turystycznej Beskidu Żywieckiego, przyciągając odwiedzających z różnych zakątków świata.