
Osada Oczków to malownicza miejscowość położona w powiecie Żywieckim, której historia sięga prawdopodobnie XVI wieku. Początkowo należała do Komorowskich herbu Korczak, a w 1595 roku wieś była własnością kasztelana sądeckiego Krzysztofa Komorowskiego. Po podziale majątku w 1608 roku, Oczków znalazł się w składzie klucza ślemieńskiego, którym zarządzał najmłodszy z braci - Aleksander.
W 1662 roku Osada Oczków liczyła 93 mieszkańców zamieszkujących 10 domów. Kolejnymi właścicielami tych ziem byli Wielopolscy, a pod koniec XVIII wieku wieś przeszła w ręce rodziny Michałowskich. Od 1872 roku właścicielami Oczkowa byli Antoni i Leokadia Michałowscy, a następnie wieś przeszła pod kontrolę Habsburgów do zakończenia II wojny światowej.
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich z 1880 roku, Osada Oczków leżała na północ od Żywca, nad potokiem, który wpływał do Łękawki. Obszar ten otaczały miejscowości, takie jak Zadziela, Tresny, Międzybrodzie, Kocierz, Łękawica i Moszcanica. W okolicy można znaleźć różnorodne szczyty górskie, takie jak Jaworzyna, Kościelec i inne, co dodaje uroku temu regionowi.
Na podstawie danych z 1869 roku, obszar ten obejmował obszary rolnicze, pastwiska i lasy. W 1885 roku wieś liczyła 547 mieszkańców wyznania rzymskokatolickiego. Po śmierci Anny z Lubomirskich Wielopolskiej w 1739 roku, bracia Wielopolscy podzielili się dobrami żywieckimi, a Hieronim dostał Oczków jako część swojego dziedzictwa.
W 1921 roku, według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności, Oczków liczył 677 mieszkańców, z czego wszyscy zadeklarowali narodowość polską. W międzyczasie, do 1934 roku, wieś była siedzibą gminy jednowioskowej, a następnie została włączona do gminy zbiorowej Sporysz. Jednak w 1954 roku gminy zostały zlikwidowane, a Oczków stał się częścią gromady.
Następnie, w 1976 roku, wieś włączono w skład gminy Gilowice-Ślemień, a po kolejnych zmianach administracyjnych w 1991 roku, Oczków stał się częścią miasta Żywiec.
Historia Osady Oczków to historia bogata w zmiany właścicieli, przekształcenia administracyjne i ewolucję społeczności lokalnej. Dzisiaj, ta urokliwa osada wciąż zachowuje swoje dziedzictwo i kultywuje tradycje, które sięgają wieków temu.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Komentarze opinie