Historia Tresnej: Od Księstwa Oświęcimskiego po Współczesność

Tresna, malownicza wieś położona w województwie śląskim, posiada bogatą i zróżnicowaną historię, której korzenie sięgają czasów średniowiecznych. Pierwsze wzmianki o wsi pojawiają się w 1626 roku, jednak jej dzieje są ściśle związane z historią Księstwa Oświęcimskiego, a później także Królestwa Polskiego i Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

 Księstwo Oświęcimskie i Korona Królestwa Polskiego

Tresna, podobnie jak cały region Żywiecczyzny, była częścią Księstwa Oświęcimskiego. W 1564 roku, po włączeniu księstw oświęcimskiego i zatorskiego do Korony Królestwa Polskiego, Tresna znalazła się w granicach województwa krakowskiego, w powiecie śląskim. Po Unii Lubelskiej w 1569 roku księstwo to stało się częścią Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Wieś pozostawała w jej granicach aż do pierwszego rozbioru Polski w 1772 roku.

 Okres Zaborów i Cesarstwa Austriackiego

Po pierwszym rozbiorze Polski Tresna, podobnie jak cała Żywiecczyzna, została włączona do Monarchii Habsburgów. W ramach Królestwa Galicji i Lodomerii, wieś przechodziła liczne reformy włościańskie. W 1782 roku wprowadzono cesarski patent zamieniający pańszczyznę na czynsz, co było początkiem przemian społecznych w regionie. W XIX wieku w Tresnej dominowała gospodarka oparta na spławie drewna wzdłuż rzeki Soły, która stanowiła główne źródło dochodów dla mieszkańców.

 Rozwój wsi w XIX i na początku XX wieku

Pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku, Tresna zaczęła się rozwijać. W 1910 roku powstała pierwsza szkoła, co było jednym z ważniejszych wydarzeń w historii wsi. Uczniowie uczyli się w jednej izbie, która mieściła się w domu mieszkalnym w przysiółku Syptowie. W latach międzywojennych Tresna, podobnie jak wiele innych polskich wsi, borykała się z problemami biedy, które były szczególnie odczuwalne po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku.

 Okres II wojny światowej

W czasie II wojny światowej Tresna, jak cała Żywiecczyzna, znalazła się pod okupacją niemiecką. Wieś została włączona do granic Rzeszy, a mieszkańcy doświadczyli surowych zakazów i represji. W 1942 roku rozpoczęła się akcja „Saybusch”, której celem były przymusowe przesiedlenia Polaków. Mimo trudnych warunków, mieszkańcy Tresnej opierali się niemieckim naciskom, a żaden z nich nie podpisał niemieckiej listy narodowościowej.

Powojenny rozwój i budowa zapory w Tresnej

Po zakończeniu II wojny światowej Tresna, jak wiele innych miejscowości, zmagała się z trudnościami wynikającymi z biedy i zniszczeń wojennych. Jednak w latach 50. XX wieku wieś zaczęła się dynamicznie rozwijać. Zbudowano remizę Ochotniczej Straży Pożarnej, co stało się centrum życia społecznego, a także rozpoczęto prace nad budową zapory wodnej, która miała kluczowe znaczenie dla rozwoju regionu. W 1955 roku Tresna stała się siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej, a wkrótce potem wprowadzono elektryfikację i modernizację lokalnych dróg.

Współczesność

W 1973 roku Tresna wraz z sąsiednim Czernichowem znalazła się w nowo utworzonym województwie bielskim. W latach 90. XX wieku dzięki ofiarności mieszkańców powstał kościół parafialny pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej, który stał się ważnym miejscem życia duchowego dla lokalnej społeczności.

Tresna, mimo burzliwej historii, zachowała swoje unikalne dziedzictwo kulturowe i jest dziś miejscem, gdzie tradycja spotyka się z nowoczesnością, tworząc harmonijną przestrzeń do życia dla swoich mieszkańców.