
Świecenie pokarmów jest jednym z obrzędów nierozerwalnie związanym z Wielkanocą. I choć rzeczy, które wkładamy do koszyczków nie różnią się zbytnio, to wiele osób nie zawsze wie z jakiego powodu właśnie te, a nie inne pokarmy niesie się do święcenia.
Święconka, którą spożywamy w trakcie wielkanocnego śniadania składa się z nieprzypadkowych wyrobów i pokarmów, które mają swoją symbolikę. Pierwszym z nich jest baranek, który pieczemy z ciasta, lepimy z lukru. Jest uosobieniem triumfu życia nad śmiercią. To także symbol przypisywanej temu zwierzęciu łagodności, znak niewinności Syna Bożego. Drugą rzeczą, choć dla niektórych pierwszą jakiej nie może zabraknąć w koszyku są jajka – symbol prapoczątku i nowego, odradzającego się cyklicznie wiosną życia. Trudno wyobrazić sobie również koszyczek bez chleba (najczęściej kawałka), który symbolizuje w tradycji chrześcijańskiej Ciało Chrystusa.
Do koszyczka wkładamy również sól (minerał, bez którego nie ma życia), która chroni pokarmy przed zepsuciem i symbolizuje stałość życia duchowego, harmonię między Bogiem i człowiekiem oraz chrzan, który w kulturze ludowej jest symbolem tężyzny fizycznej, krzepy i witalności. Nawiązaniem do święta Paschy jest umieszczana w święconce wędlina. Natomiast baba wielkanocna wskazuje na zaradność gospodyni, a zarazem dostatek.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Komentarze opinie