28 lipca piątek

Imieniny obchodzą: Tina, Wiktor oraz Achacja, Achacjusz, Achacy, Alfonsa, Antoni, Celzjusz, Macieja, Melchior, Nazariusz, Nazary, Samson, Świętomir, Tymon, Tymona, Urban Przysłowie: „Gdy się grzmot w lipcu od południa poda, drzewom się znaczy szwank i nieuroda”

Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby

Szacuje się, iż na całym świecie Wirusowe Zapalenie Wątroby zarówno typu B, jak i C dotyczy aż pół miliona osób. Wiele z nich nie zdaje sobie sprawy, iż ma w sobie wirusa, co stwarza poważne zagrożenie, ponieważ konsekwencją nie podejmowania leczenia może być marskość wątroby i śmierć.

W związku z tak dużym problemem został ustanowiony Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby. Odbywa się on 28 lipca każdego roku. Data ta nie jest przypadkowa. Związana jest z urodzinami profesora Barucha Samuela Blumberga, który jest laureatem Nagrody Nobla. Jego największym sukcesem jest odkrycie wirusowego Zapalenia Wątroby typu B oraz opracowanie specjalistycznej szczepionki. Głównym celem tej inicjatywy jest poszerzanie wiedzy społeczeństwa na temat WZW oraz nakłanianie do uczestnictwa w badaniach profilaktycznych. Każdego roku obchodom towarzyszą inne hasła przewodnie. Odbywają się one pod głównym patronatem World Heppatitis Alliance, czyli pozarządowego organizacji. Symbolem Światowego Dnia WZW są małpki. Ich celem jest ukazanie reakcji społeczeństwa względem WZW. Pierwsza z nich to Mizary, która zakrywa oczy. Kolejna Kikazaru, która zatyka uszy, a ostatnia Iwazaru zasłania usta. Jest to dobitna aluzja do tego, jak zachowują się ludzie wobec WZW.

Wspominając o Światowym Dniu WZW warto pokrótce zobrazować, czym jest Wirusowe Zapalenie Wątroby. WZW jest to nic innego, jak wirus który przenoszony jest poprzez krew, kontakty płciowe, niewysterylizowany sprzęt itd. Do zakażenia może dojść zarówno przez różnego rodzaju zabiegi, używanie zakażonych szczoteczek, golarek, studio tatuaży itp. Wyróżnia się następujące rodzaje WZW:

- Wirusowe Zapalenie Wątroby typu A, do którego dochodzi głównie poprzez drogę pokarmową, nie utrzymywanie higieny. Zdarza się także, że przyczyną są kontakty seksualne. Ten rodzaj wirusa jest zwykle łatwy w leczeniu. Stosuje się leki farmakologiczne oraz dietę. Nie wywołuje on raka.

- Zapalenie typu B i D. Przyczyną jest kontakt z zakażoną krwią, kontakty seksualne. Można zarazić się również w trakcie porodu. Wirus może prowadzić do kłębuszkowego zapalenie nerek, guzkowego zapalenia tętni czy też Zespołu Guillaina-Barrego. Zakażenie WZW typu B może doprowadzić do bardzo poważnego zapalenia wątroby, które zakończy się zgonem.

- WZW typu C. Najczęściej dochodzi do niego poprzez kontakt z zakażoną krwią, kontakty płciowe, niewysterylizowany sprzęt itp. Leczenie jest objawowe. Często nie daje żadnych poważnych sygnałów. Może pojawi się powiększenie wątroby , ale nie jest to regułą.

- WZW E dotyczy przede wszystkim Azji. Przenoszone jest drogą pokarmową. Wirus ten raczej nie jest groźny.

Światowy Dzień WZW tworzony jest głównie z myślą o tym, aby poszerzać wiedzę oraz ukazywać, w jaki sposób należy wystrzegać się zarażenia wirusem. 

Dzień Administratora

To święto obchodzone od 2000 roku w ostatni piątek lipca. Ma ono na celu okazanie wdzięczności za ciężką pracę administratorów systemów komputerowych, stron i sieci, a także pracowników IT w ogóle. Pomysłodawcą obchodów jest Ted Kekatos, który zainspirowany został reklamą drukarek Hewlett-Packard, przedstawiającą administratora obdarowywanego przez współpracowników kwiatami i smakołykami w podziękowaniu za zainstalowanie w biurze nowych urządzeń. Na oficjalnej stronie Dnia Administratora znajduje się nawet lista potencjalnych prezentów, które warto wręczyć tego dnia przedstawicielom najwyższej instancji informatycznej rzeczywistości: od smakołyków, przez dobry alkohol, aż po gadżety elektroniczne. Święto jest również promowane przez profesjonalne organizacje IT, takie jak Liga Profesjonalnych Administratorów Systemów. Koronnym argumentem przemawiającym za rozpowszechnieniem tego dnia jest fakt, że przeciętni użytkownicy komputera nie zdają sobie sprawy z odpowiedzialności związanej z pracą administratora, często zapominają nawet o tym, ze ktoś taki w ogóle istnieje i nadzoruje funkcjonowanie stron internetowych, sieci lokalnych, baz danych czy serwerów. Większość przypomina sobie o nich dopiero wtedy, kiedy coś przestaje działać. Wówczas zamiast pretensji wskazana jest jednak życzliwość i kultura – mawia się, że administrator może wszystko, dlatego nie warto zachodzić mu za skórę.