30 kwietnia niedziela

Każdy z nas powinien reagować w sytuacji, gdy najmłodsi padają ofiarą przemocy. Światowy Dzień Sprzeciwu wobec Bicia Dzieci dobitnie o tym przypomina.

Kara cielesna to jedna z najstarszych kar w historii prawa. Niestety, często stosuje się ją wobec tych, którzy na nią nie zasługują, czyli dzieci.

Bycie szczerym jest trudne, ale na pewno opłaca się bardziej niż kłamanie i chodzenie na skróty. Dzień Uczciwości przypomina nam o tym, że najlepiej kierować się w życiu zasadami oraz wartościami i to nie tylko w tym jednym dniu.

Międzynarodowy Dzień Jazzu został ustalony w listopadzie 2011 roku i obchodzony jest 30 kwietnia. Ta data nawiązuje do kwietnia jako miesiąca jazzu w Stanach Zjednoczonych.

Celem ustanowienia tego święta jest uznanie dla sztuki jazzu i jego przedstawicieli, którzy poprzez swoją muzykę i cudowne improwizacje dają ludziom radość. Poza tym, w związku z tym, że to święto zostało ustanowione poprzez UNESCO, jego rolą jest również podniesienie świadomości społeczności na temat znaczenia jazzu jako środka edukacji służącej umacnianiu pokoju, jedności, dialogu i współpracy między narodami.

Ale jazz…

Dla ludzi kompletnie nieobeznanych z muzyką, jaką reprezentuje jazz, wydaje się niemożliwym wytłumaczenie czym jest ta muzyka. „Najpierw to zagram, potem powiem ci co to jest” - powiedział wirtuoz trąbki Miles Davies. I tak właśnie można zdefiniować jazz, gdyż nie można go wrzucić w żadne ramy. Kreatywność i zaskoczenie jakie charakteryzują każdą improwizację stanowią istny miód dla uszu.

Jak to wszystko się zaczęło?

Jazz jest połączeniem muzyki zachodnioafrykańskiej i europejsko-amerykańskiej. Odnaleźć w nim można również elementy muzyki ludowej, artystycznej i rozrywkowej. Stąd improwizacje jazzowe dają słuchaczom element takiego zaskoczenia. Przed drugą wojną światową jazz stał się tak popularny, że grany i tańczony był niemal wszędzie. Po wojnie, nastała era tzw. big beatu i jazz stał się trochę niszowym gatunkiem, granym w klubach. Można powiedzieć, że jest to sztuka dla koneserów.

Gatunki jazzu

Jazz niejako ewoluował i patrząc na przeszłość tej muzyki można wyłonić kilka konkretnych okresów jazzowych. Najpierw, koło 1910 roku pojawił się tzw. Dixieland nazywany jazzem nowoorleańskim czy wczesnym jazzem. Głównymi instrumentami wykorzystywanymi w tym okresie była trąbka, puzon, klarnet, gitara, kontrabas, tubę, fortepian i perkusja. W okresie międzywojennym nastała era jazzu chicagowskiego. I właśnie ta odmiana słynęła z jakże licznych solowych improwizacji. Lata trzydzieste to już big-bandy i lekki swing, by wreszcie zawitał Bebop – nowoczesna forma jazzu z bardzo bogatym zapleczem rytmicznym i obowiązkowymi improwizacjami.

Jazzowe osobistości

Z jednej strony jazz jest kojarzony z muzyką dla koneserów, ale zdarzyli się artyści wynurzający jazz z niszy i otwierający go na „masy”.

Buddy Bolden jest powszechnie uważany za ojca jazzu, ale wbrew temu, że to właśnie on wprowadził jazz jako gatunek, o dziwo nie „popełnił” żadnego nagrania, bojąc się, że inni zaczną go kopiować. Niestety, ojciec jazzu swój żywot zakończył dosyć smutno, gdyż w szpitalu psychiatrycznym nie pamiętając swojego życia jako jazzmana.

Po Boldenie pojawili się kolejny znamienici artyści, ale wciąż byli traktowani „z przekąsem” i niewiarą w powagę tego gatunki muzyki. Tacy artyści jak Louis Armstrong czy Sidney Bechet musieli walczyć z pogarda świata muzyków, klepiąc przy tym biedę i powątpiewając w swój talent.

„What a wonderful world”

Wspominając Louisa Armstronga nie sposób ominąć, co prawda najmniej charakterystycznego dla brzmienia jazzowego, ale za to uwielbianego na całym świecie utworu „What a wonderful world”. Piosenka, która powstała w 1967 roku i jest jednym z najczęściej wybieranych utworów na pierwszy taniec weselny, wzbudza powszechny zachwyt i pozwala chociaż na chwilę zatrzymać się w pędzie życia, aby zadumać się nad cudem, jakim jest życie. Pierwotnie miała ona na celu zwrócić uwagę na problem rasizmu i bardzo napiętą sytuację polityczną w Stanach Zjednoczonych. Utwór ten osiągnął szczyty na wszystkich dostępnych listach przebojów. Ponowną popularność po latach piosenka zdobyła pojawiając się w filmie „Good Morning, Vietnam” z Robinem Williamsem w roli głównej.

Magia jazzu

Neurolog Charles Limb zbadał niesamowite procesy kognitywne zachodzące w mózgach muzyków podczas ich koncertów. Dowiedziono, że tzw. „dźwięk zaskoczenia” jaki powstaje w mózgach w trakcie improwizacji to fenomen neurobiologiczny. Przyśrodkowa kora przedczołowa odpowiedzialna za wyrażanie siebie jest bardzo mocna aktywna w trakcie „muzycznego flow”, a ośrodek odpowiedzialny za samokontrolę znajduje się w naturalnym uśpieniu.

Konie to piękne zwierzęta, dlatego tym bardziej trudno zrozumieć, dlaczego są tak źle traktowane przez niektórych ludzi. W Ogólnopolski Dzień Koni złóżmy wiec życzenia tym zwierzakom, ale i pomóżmy w walce z bandytami, którzy transportują je w okrutnych warunkach i przerabiają na mięso.

Międzynarodowy Dzień Psa Ratowniczego (ang. International Day of Search and Rescue dogs) został ustanowiony przez IRO (The International Rescue Dog Organisation) w 2008 roku i od tamtej pory, każdego roku w ostatnią niedzielę kwietnia jest świętowany przez ratowników z psami poszukiwawczo-ratowniczymi. Psy poszukiwawczo-ratownicze, to psy o rożnych specjalnościach: lawinowe, terenowe, gruzowiskowe czy wodne. Ich zadaniem jest odnajdywanie osób zaginionych pod lawinami, gruzami budynków, czy w trudnym terenie. Z okazji Dnia Psa Ratowniczego w Polsce odbywa się coraz więcej imprez organizowanych przez grupy poszukiwawczo-ratownicze, w trakcie których można poznać czworonożnych ratowników oraz ich przewodników, jak również poznać specyfikę działań grup ratowniczych.

To święto dla wszystkich, którzy cenią sobie oryginalne, artystyczne zdjęcia. Wykonane oczywiście własnoręcznie skonstruowanym aparatem.