31 maja środa

Dzięki pracownikom przemysłu spożywczego możemy zajadać się najróżniejszymi produktami - nabiałem, pieczywem, mięsem, rybami czy słodyczami. W dniu ich święta warto życzyć im wszystkiego najlepszego!

Przeglądając strony w sieci ludzie nie zdają sobie sprawy, że za wygląd i funkcjonalność danego portalu odpowiadają osoby, które całymi dniami pracują nad tworzeniem takich miejsc w świecie online. Dzień Projektanta Stron Internetowych ma sprawić, że ludzie docenią pracę, której efekty widzą na ekranie komputera.

Dzień Rodzeństwa jest obchodzony 31 maja i ma na celu uczczenie życia wszystkich „nie-jedynaków”.

Dzień Rodzeństwa został wymyślony przez Claudię Evart, która w ten sposób chciała uczcić pamięć swojego brata oraz siostry, którzy zmarli w młodym wieku. W 2005 roku święto zostało wprowadzone do oficjalnego spisu ważnych dat w Stanach Zjednoczonych. Z tymże w USA dzień ten jest świętowany 10 kwietnia.

Jedynacy – nie wiecie, co tracicie!

Dorastanie w pojedynkę oczywiście może mieć sporo plusów, ale jednak istnieje pewna obiektywna prawda, że zgodnie ze stereotypem, jedynacy są bardzo często skupieni na sobie i nierzadko wyrastają na egocentryków. Albowiem, jeśli nie jest się jedynym dzieckiem, już z samego defaultu dostaje się cenną umiejętność – empatię, albo, jak ktoś woli, zdolność do dzielenia się wszystkim i posiadania gdzieś z tyłu głowy świadomości, że jest druga osoba (albo osoby), z którą należy się liczyć. Na pewno jest to dobra lekcja na przyszłość i podwaliny pod kształtowanie się zrębów inteligencji emocjonalnej.

Poza tym, posiadanie rodzeństwa daje cudowne uczucie, że nie jest się samemu w świecie i nawet w późnym wieku, kiedy rodziców może zabraknąć, rodzeństwo będzie miało siebie. Tych więzów krwi nie da się zastąpić nawet najlepszą przyjaźnią, związkiem czy nawet własnym dzieckiem.

Przyziemne zalety posiadania rodzeństwa

Przede wszystkim razem raźniej, zwłaszcza jeśli rodzeństwo jest w podobnym wieku, gdyż wtedy przechodzą razem przez wszystkie okresu dorastania, więc mają bardzo podobne ekscytacje jak i obowiązki. Mogą się nawzajem wspierać i motywować – po prostu być razem ze sobą i być dla siebie.

Również wszystkie obowiązki są równomiernie dzielone między rodzeństwo – gdyż rodzice przydzielając różne prace domowe muszą uwzględniać wszystkie dzieci po równo. Zatem dla rodzeństwa to same korzyści, gdyż przypada mnie „roboty” na głowę.

Poza tym, rodzeństwo jako najbliższe nam osoby, wiedzą o nas najwięcej i potrafią z łatwością wyłapać nasze bolączki i zaoferować pomoc. Prawda jest taka, że nawet jeśli nasze relacje z rodzeństwem nie są takie „wspaniałe” jak mogłoby się wydawać to i tak, na przysłowiowy koniec dnia, rodzeństwo nie odmówi nam wsparcia. Więzy krwi to coś nierozerwalnego, niezależnie od okoliczności.

Wspólne „dole i niedole”

Wraz z rodzeństwem przeżywa się wspólnie wiele cudownych chwil w życiu – i jeśli któreś ma tzw. górki w swoim życiu to może je zawsze świętować wraz rodzeństwem, a co więcej inspirować je i motywować do działania. W razie tych gorszych dni – tak naprawdę niezależnie od stopnia zażyłości – rodzeństwo pochyli się nad bolączkami – wbrew powszechnemu powiedzeniu, że „z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach”.

Niezwykła moc bliźniąt jednojajowych

Bliźnięta jednojajowe od lat wzbudzają ogromne zainteresowanie pośród naukowców, gdyż są one fenomenem z uwagi na swój identyczny materiał DNA. Co ciekawe, bliźnięta jednojajowe są do siebie bardziej podobne niż organizmy sklonowane! Bliźniaki te nie tylko mają takie samo DNA, ale również „dojrzewały” w tym samym środowisku płodowym, a następnie były wychowywane w tych samych warunkach i miały praktycznie takie same wzorce do rozwoju.

Należy zauważyć, że wszystkie badania dotyczące wpływu genów i środowiska czyli odwiecznego dylematu naukowców, mogły być w sposób trafny i rzetelny przeprowadzone na populacji bliźniąt jednojajowych, które z jakichś powodów zostały rozdzielone zaraz po urodzeniu. Wyniki tych badań wskazują na to, że o ile w początkowym życiu bliźniacy wykazywali podobne zachowania, preferencje czy zapadali na podobne choroby w tym samym czasie, to jednak wraz z wyższym wiekiem coraz bardziej ujawniały się różnice indywidualne wskazujące na wpływ środowiska jako takiego. Udowodniono, że oddziaływanie środowiska (tzw. modyfikacje epigenetyczne) decyduje o aktywacji bądź dezaktywacji tego, co niesiemy w naszym DNA. Przekładając to na praktykę, nawet jeśli mamy skłonności genetyczne chociażby do tycia, to poprzez swoje działania takie jak odpowiednia dieta czy aktywność fizyczną może pozwolić nam cieszyć się szczupłą sylwetką przez całe życie. Tego typu badania pokazują, że tak naprawdę w naszym życiu to my mamy wpływ na to, jak będzie się kształtował nasz dobrostan pod każdym względem.

Bocian dla Polaków jest szczególnym ptakiem. Stanowi nieodłączny element wiejskiego krajobrazu, ma swoje zaszczytne miejsce także w naszej kulturze. Dawniej za zabicie bociana groziła nawet kara śmierci. To pokazuje, jak bardzo ceniony był to ptak przez naszych przodków. Ponadto kojarzy się go z przyjemnymi chwilami, takimi jak narodziny dziecka czy nadejście wiosny. Nic dziwnego, że w kalendarzu świat nietypowych znalazło się miejsce na Dzień Bociana Białego.

Bocian nie bez powodu jest jednym z symboli Polski. Jesteśmy europejską ostoją bociana białego. Szacuje się, że gniazduje u nas około 50 000 par bocianów, więc co czwarty przedstawiciel tego gatunku jest naszym rodakiem. Bioróżnorodność, klimat i środowisko sprawiają, że kraj nad Wisłą to dobre miejsce do lęgu i chowu młodych piskląt. Bociany przybywają do strefy umiarkowanej z początkiem wiosny. Najpierw przylatują samce by rozpoznać teren, a dopiero później po kilku dniach samice. Bocian składa gniazdo najczęściej wokół osad ludzkich. Wykorzystuje w tym celu dachy domów, kominy, wieże kościelne, korony wysokich drzew czy słupy telefoniczne. Bociany wiją swoje gniazdo wysoko, ponieważ ze względu na wysmukłą sylwetkę trudno im budować się na niższych terenach. Jeśli w danym miejscu jest wystarczająco pokarmu, boćki wracają w nie wiele lat z rzędu. Gdy para osiądzie w swoim rodzinnym gnieździe może przystąpić do gniazdowania. Co ciekawe, gdy samica złoży jaja także samiec je wysiaduje.

Polskie bociany są pod ścisłą ochroną i należą do gatunków wymagających ochrony czynnej. Bocian biały figuruje w załączniku tzw. Dyrektywy ptasiej (Dyrektywa 2009/147/WE) dotyczącej ochrony dzikiego ptactwa, stając się w krajach członkowskich Unii Europejskiej przedmiotem ochrony w ramach programu Natura 2000.

W 2003 roku wskutek inicjatywy Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Przyrody „pro Natura” powstał Dzień Bociana Białego. To święto, które jest narzędziem do popularyzacji wiedzy na temat życia bocianów, ich szczególnego miejsca w polskiej kulturze i krajobrazie i przede wszystkim uświadamiania na temat zagrożeń dla tego gatunku. W niektórych krajach Europy, w tym choćby w sąsiednich Niemczech, na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat jego populacja drastycznie się zmniejszyła. Podobnie we Francji, Szwajcarii czy Holandii. Tym bardziej warto więc nagłaśniać Dzień Bociana Białego.

W całym kraju w ramach obchodów odbywają się różne akcje, jak spotkania, festyny, prelekcje, przedstawienia, wystawy czy konkursy. W święto bociana organizatorzy chcą zwrócić uwagę na kilka kwestii. Choćby to, że bliskie sąsiedztwo bocianich gniazd sprzyja wzmożonemu zainteresowaniu okolicznych mieszkańców. Do organów ochrony przyrody wpływają zgłoszenia o zdarzeniach, które zagrażają stanowi gniazd. A przecież wystarczy uruchomić komputer i przez kamerę internetową podglądać życie bocianów.

Jedną z form ochrony bociana jest stawianie platform pod gniazda na słupach betonowych. Mają one zastąpić niebezpieczne miejsca, takie jak obumierające topole albo słupy elektroenergetyczne. Młode bociany uczące się latać często giną porażone prądem. Nawet starsze osobniki chętnie siadają na stacjach transformatorowych. Przy okazji święta zachęca się firmy energetyczne do stosowania bezpiecznych rozwiązań, np. izolowania przewodów lub przenoszenia rozłączników ze szczytu słupa pod przewody linii napowietrznej.

Inny przykład dotyczy pozostawionych na polach sznurków od snopowiązałek – ptaki zbierają je do gniazd, a te owijają się pisklętom wokół nóg i odcinają dopływ krwi. Dzień Bociana Białego to dobra okazja by uświadamiać rolników o tym zagrożeniu i zachęcać do zbierania sznurków z pola.

Rozwój rolnictwa przemysłowego, osuszanie terenów podmokłych czy zarastanie łąk wpływa na zanikanie legowisk i żerowisk bocianów. Wiele ptaków zatruwa się też środkami owadobójczymi lub ginie w czasie sianokosów pod urządzeniami tnącymi. Zagrożenie wiąże się więc jak zwykle w takich przypadkach z działalnością człowieka.

Żeby bociany mogły funkcjonować w naszym środowisku potrzebne jest utrzymanie i odtworzenie terenów, które stanowią atrakcyjne żerowiska. Są to np. żyzne łąki, obrzeża stawów, tereny zalewowe rzek. Tam znajdują pożywienie. Bocian biały jest mięsożercą, zjada owady, ryby, płazy, gady, małe ssaki i ptaki. Co ciekawe, popularny przesąd że te ptaki zajadają się żabami jest wyolbrzymiony. Owszem nie pogardzą ropuchą, ale zdecydowanie bardziej wolą pasikoniki, szarańczę i chrząszcze.

Czy wiesz, że bociany we śnie to zwiastun pomyślnych dni? 

Światowy Dzień Bez Majtek przypada 31 maja i jak sama nazwa wskazuje, zachęca do pozbycia się bielizny. Jednak nie po to, by wywołać skandal obyczajowy, a dla zdrowia!

Światowy Dzień Bez Majtek bez wątpienia jest w czołówce najbardziej kontrowersyjnych świąt nietypowych. Tak jednak jak choćby Dzień Bez Stanika, ma on swoje ukryte znaczenie.

Historia Światowego Dnia Bez Majtek

Jak nie trudno się domyślić, święta zainicjowano miej oficjalnymi kanałami, w tym przypadku przyczynił się do tego Facebook. Jeden z użytkowników wpadł na pomysł, który szybko przypadł innym do gustu. Światowy Dzień Bez Majtek poparło kilkanaście tysięcy internautów, a na datę wydarzenia wybrano 31 maja. W tym momencie należy się zastanowić czemu ono ma służyć? Wiadomo, że jest ono skierowane przede wszystkim do kobiet. Jest kilka teorii na temat Światowego Dnia Bez Majtek.

Obchody Światowego Dnia Bez Majtek

Pierwsza związana jest ze… zdrowiem. Brak bielizny może zmniejszyć ryzyko chorób intymnych, bowiem pochwa potrzebuje dostępu świeżego powietrza. Kiedy to miejsce intymne jest zakryte, wzrasta poziom wilgoci, a to sprzyja rozwojowi grzybów i bakterii. Warto też podać przykład stringów, które od pewnego czasu są dość popularne wśród pań. W czasie intensywnego dnia czy podczas ćwiczeń, mogą one przesuwać się po miejscach intymnych i w ten sposób przenosić bakterie z okolicy odbytu do pochwy. Brak bielizny ogranicza także zatrzymywanie potu, a jak wiadomo, jego nadmiar powoduje nieprzyjemny zapach.

Druga kwestia, która przemawia za przydatnością Światowego Dnia Bez Majtek, to komfort. Nie ma co się tutaj rozpisywać – brak bielizny zwiększa wygodę, nic nas nie obciera, uciska czy nie wżyna się w miejsca intymne. W tym przypadku święto sprawdzi się także u panów, zdjęcie bokserek czy majtek z pewnością przyniesie poczucie ulgi. Poza tym długotrwałe noszenie zbyt obcisłej bielizny może źle wpłynąć na męskie organy rozrodcze.

Świętując Światowy Dzień Bez Majtek należy kierować się oczywiście zdrowym rozsądkiem – wyjście na ulicę z odsłoniętą pupą nie wszystkim może się spodobać. Tak więc jeśli nie zakładamy bielizny, należy założyć coś, co zakryje nasze miejsca intymne. Natomiast w domu to inna sprawa…

Dla wielu osób to zwyczajny dzień, taki, który przejdzie bez większego echa. Ale dla nałogowych palaczy, zamierzających go uczciwie obchodzić, pewnie będzie to jeden z najcięższych dni w ostatnim czasie. Zapraszamy do lektury artykułu, który być może osłodzi Światowy Dzień bez Tytoniu, a co więcej, wpłynie na jedyną słuszną decyzję – rzucenie palenia.

Palenie to zło

Palenie szkodzi, nie trzeba chyba nikogo o tym przekonywać. Zawarta w dymie papierosowym nikotyna dostaje się do krwi i wywiera swoje działanie na organizm palacza. Oprócz nikotyny dym tytoniowy zawiera wiele innych szkodliwych, rakotwórczych substancji chemicznych. Dla jednych to wystarczająca informacja, by nie próbować papierosów. Niektóre osoby potrzebują zaciągnąć się kilka razy nikotyną, by wiedzieć, że nie chcą już nigdy w życiu mieć do czynienia z tytoniem. Tyle że oni pewnie nawet nie czytają tego tekstu. Gorzej z tymi, którzy posmakowali fajek i nie mogą bez nich żyć. Każdy poranek zaczynają od papierosa, każdy dzień kończą w ten sam sposób. Warto więc wskazać jakie są najpowszechniejsze wady palenia papierosów.

1. Choroby

- choroby układu krążenia, w tym choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego, zaburzenia pracy serca, nadciśnienie tętnicze, zawał serca

- choroby układu oddechowego, w tym rozedma płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, rak płuc, rak krtani, przewlekła obturacyjna choroba płuc, astma, gruźlica

- choroby układu pokarmowego, w tym wrzody żołądka i dwunastnicy, rak dziąseł, rak jelita grubego, rak odbytnicy

- choroby zębów, w tym paradontoza, próchnica

- choroby oczu, w tym katarakta, zwyrodnienie plamki żółtej

- choroby układu hormonalnego, w tym nadczynność oraz niedoczynność tarczycy, rak trzustki, rak szyjki macicy, impotencja, przedwczesny poród i poronienia

2. Nieprzyjemny zapach. Mowa tutaj zarówno o zapachu z ust, śmierdzących dłoniach, ciuchach, jak i odorze dymu w domu czy samochodzie.

3. Pożółknięte dłonie, paznokcie, zęby, ziemista cera

4. Straty finansowe

Koszt jednej paczki papierosów to około 15 zł. Dla kogoś, kto w ciągu dnia wypala około 20 papierosów, w skali tygodnia jest to już 100 zł. W skali miesiąca 400 zł. A nic nie zapowiada, by fajki miały stanieć. Wręcz przeciwnie, ceny cały czas idą w górę.

Światowy Dzień bez Tytoniu

Światowy Dzień bez Tytoniu zainicjowano w ramach programu „Europa wolna od dymu tytoniowego” na Konferencji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w 1988 roku w Madrycie. Początkowo wybrano dzień 7 kwietnia, ale rok później akcję przeniesiono na 31 maja.

Misją wydarzenia jest podnoszenie świadomości o niebezpieczeństwach związanych z używaniem tytoniu, praktykach biznesowych firm tytoniowych oraz działaniach WHO w walce z epidemią tytoniu. Święto jest dobrą okazją, by wszyscy wspólnie mogli się zastanowić jak poprawić swoje zdrowie. Każdego roku obowiązuje inne hasło przewodnie. Konkretny temat ma służyć temu, by stworzyć jednolite globalne przesłanie i lepiej trafić do odbiorców. Pierwsze obchody w 1988 roku przebiegały pod hasłem: Tytoń lub Zdrowie: wybierz zdrowie. Natomiast wybrane tematy z kolejnych lat wyglądały następująco:

1990 - Dzieciństwo i młodość bez tytoniu: dorastanie bez tytoniu

1992 - Miejsca wolne od tytoniu: bezpieczniejsze i zdrowsze

1995 - Tytoń kosztuje więcej niż myślisz

2000 - Tytoń zabija, nie daj się zwieść

2002 - Sport bez tytoniu

2004 - Tytoń i ubóstwo, błędne koło

2005 - Pracownicy służby zdrowia przeciwko papierosom

2010 - Płeć a tytoń

2011 - Ramowa Konwencja Światowej Organizacji Zdrowia o Ograniczeniu Użycia Tytoniu

2013 - Zakaz reklamy i promocji tytoniu oraz sponsoringu przez firmy tytoniowe

2017 - Tytoń zagrożeniem dla rozwoju

Temat Światowego Dnia bez Tytoniu staje się centralnym elementem agendy WHO na cały następny rok. Światowa Organizacja Zdrowia nadzoruje tworzenie i rozpowszechnianie materiałów promocyjnych związanych z tematem, w tym broszur, ulotek, plakatów, stron internetowych i komunikatów prasowych. 

Grupy z całego świata, na różnym szczeblu - kluby lokalne, rady miejskie i rządy krajowe są zachęcane przez WHO do organizowania wydarzeń, aby pomagać ludziom rzucić palenie. W tym celu odbywają się debaty, konferencje, programy edukacyjne czy kampanie reklamowe, festyny antynikotynowe i wiele innych. Od 1988 roku Światowa Organizacja Zdrowia wręcza też nagrody organizacjom lub osobom, które w znaczny sposób przyczyniły się do zmniejszenia spożycia tytoniu.

Data obchodów jest dla wielu rządów okazją do wprowadzania nowych zakazów palenia i działań w zakresie kontroli tytoniu. Np. wszystkie szpitale i urzędy rządowe w Australii 31 maja 2010 roku stały się wolne od dymu. Z oczywistych względów dużo uwagi poświęca się paleniu papierosów przez młodych ludzi. WHO zwraca np. uwagę na to, że przemysł tytoniowy musi szukać nowych klientów w miejsce starszych. Dlatego tak ważny jest zakaz reklamowania wyrobów tytoniowych. Jest to jeden z najskuteczniejszych sposobów na zmniejszenie popytu na wyroby tytoniowe.

Polacy palą mniej

W latach 80. XX wieku odsetek osób palących wyroby tytoniowe w Polsce był największy w Europie i wynosił aż 42%. Jak na dłoni widać więc efekty najróżniejszych kampanii antynikotynowych oraz akcji takich jak Światowy Dzień bez Tytoniu, ponieważ w roku 2015 liczba ta zmalała do 24%. Ministerstwo Zdrowia nie osiada jednak na laurach i zamierza dalej walczyć z tytoniem. Na przykład Polska jako jedno z pierwszych państw w Europie rozpoczęła walkę z e-papierosami.

Śmierć za papierosa

Jak wiadomo, w wielu krajach (w tym w Polsce) nie można w miejscach publicznych palić papierosów. Mimo to, dla wielu palaczy kary za ten proceder nie są specjalnie odstraszające. Dawniej jednak nie kończyło się na mandacie. I tak np. w Rosji za cara Michała Fiodorowicza Romanowa od 1634 roku karą za palenie była chłosta w gołe pięty. Recydywiści musieli liczyć się z obcięciem nosa. Za trzecim razem palacz płacił najwyższą cenę, a więc skazywany był na śmierć. Zakaz ten zniósł dopiero w 1697 car Piotr I Wielki. W osmańskiej Turcji za wąchanie tytoniu rozcinano wargi, natomiast osobom złapanym na paleniu tytoniu wpychano przez nos fajkę a potem je wieszano.

Palenie zabija co roku 6 milionów ludzi na całym świecie. Jeśli więc w Światowy Dzień bez Tytoniu palenie rzuci chociaż kilkadziesiąt osób, będzie to dobra wiadomość.