Historia Isep: Zapomniana Miejscowość Przy Ujściu Koszarawy do Soły

W świadomości wielu mieszkańców Żywca Isep to nazwa już zapomniana. Jednakże, historyczne tchnienie tej niegdyś skromnej miejscowości, położonej przy ujściu Koszarawy do rzeki Soły, wciąż płynie przez uliczki współczesnej dzielnicy Sporysz. Isep, w swojej historii, kryje opowieści o społeczności żydowskiej, handlu, inicjatywach rozwojowych i zmieniającym się krajobrazie miasta. Prześledźmy zatem śladami minionych lat losy tej małej, lecz istotnej dla żywieckiego krajobrazu miejscowości.

Isep, dawna miejscowość położona w rejonie ujścia Koszarawy do rzeki Soły, kiedyś stanowiła istotną część żywieckiego krajobrazu. Znajdowała się między obecnymi ulicami Handlową i Węglową, w obszarze obejmującym znaczną część Parku Arcyksiążęcego oraz południową część dzisiejszej dzielnicy Śródmieście w Żywcu.

Mimo skromności, Isep nie był pozbawiony życia handlowego. Znajdowały się tu lokale takie jak sklep zegarmistrzowski Klipsteina czy też zakład piernikarski, który otwarto w 1921 roku. Był to również dom dla części społeczności żydowskiej, głównie zajmującej się rolnictwem.

Historia miejscowości była również związana z inicjatywą umacniania brzegów Soły w latach 1829-1833, które zaowocowały powstaniem magazynu, folusza i młyna papierniczego. Okres międzywojenny obfitował w działalność fabryczną, m.in. w miejscu działała Fabryka Likierów i Rosolisów Wilhelma Glasnera.

Interesującym aspektem było staranie o przyłączenie wsi do Żywca już w 1921 roku. Pomimo planów, sprzeciw Karola Stefana Habsburga, głównego płatnika podatków, stanął na drodze temu zamiarowi. Niemcy podczas okupacji czasowo włączyli Zabłocie do miasta, lecz po wyzwoleniu przywrócono stan sprzed wojny.

Ostatecznie, 1 stycznia 1950 roku, Isep został włączony do Żywca, razem z Zabłociem, Pawlusiem, Sporyszem i Kocurów. Dziś obszar ten, niegdyś noszący nazwę Ispu, jest częścią żywieckiej dzielnicy Sporysz, obejmując rejon ulic Habdasówka, Isep, Nad Koszarawą i Pola Lisickich.

Historia Isep to zapomniany, lecz istotny element teraźniejszości Żywca, odzwierciedlający zmieniający się krajobraz społeczny i ekonomiczny regionu.