Łodygowice: bogata historia, przemiany własnościowe, Beskidy - artykuł 150 znaków.

Łodygowice, malownicza wieś położona w Beskidach, obfitują w bogatą i interesującą historię. To miejsce, które przez wieki przechodziło wiele przemian i zmian własnościowych, a także odgrywało ważną rolę w regionie. Zapraszamy do fascynującej podróży przez czas, aby poznać historię Łodygowic i okolicznych terenów.

Początki osadnictwa w rejonie Łodygowic sięgają XIII wieku, kiedy to na miejscu zniszczonych najazdem Tatarów słowiańskich osad osiedlili się głównie koloniści niemieccy. Te wsie, założone na podstawie prawa magdeburskiego, nosiły nazwy takie jak Łodygowice - Ludwigsdorf i Pietrzykowice - Schreibersdorf. Początkowo były one własnością książąt, ale w 1445 roku opat Mikołaj III uregulował kwestię immunitetów podatkowych i praw do dochodów, umożliwiając zakonowi Cystersów z Rud zakupienie tych praw.

Ważnym etapem w historii Łodygowic było przejście pod panowanie książąt śląskich po podziale dzielnicowym po śmierci Bolesława Krzywoustego. Dopiero w 1457 roku król Polski Kazimierz Jagiellończyk wykupił te tereny, przywracając je do Polski za sumę 22 000 grzywien.

XVI wieku Łodygowice zyskały nowych osadników, w postaci Wałachów, uchodźców z Bałkanów, którzy poszukiwali nowych pastwisk dla swoich stad owiec. To przyczyniło się do rozwoju gospodarki pastersko-hodowlanej w regionie. W 1705 roku pogłowie owiec i kóz na jednego chłopa wynosiło około 50 sztuk, co świadczy o znaczącym wpływie Wałachów na życie lokalne.

W 1608 roku Żywiecczyzna została podzielona między trzech synów Krzysztofa Komorowskiego, tworząc tzw. Państwa (klucze): Suskie, Ślemieńskie i Żywieckie, w granicach których znalazły się Łodygowice i Pietrzykowice.Klucz Żywiecki odziedziczył Mikołaj, który sprzedał Łodygowice w 1618 roku Krzysztofowi Rarowskiemu. Tak narodziło się "Państwo Łodygowickie", które później przeszło na kolejnych właścicieli.

Najważniejszym z nich był Stanisław Warszycki, który zbudował zamek w Łodygowicach i otoczył go fortyfikacjami. W czasie wojny trzydziestoletniej, Łodygowice odegrały istotną rolę jako pas obronny na Śląsku Cieszyńskim. Nawet w 1645 roku, gdy Szwedzi zajęli Cieszyn, księżna Elżbieta Lukrecja schroniła się w Łodygowicach.

W XVII wieku, po długoletnich wojnach z Kozakami i Szwedami, tereny te doświadczyły trudnych czasów, co spowodowało migrację ludności. W 1681 roku po śmierci Warszyckiego, dobra łodygowickie przechodziły różne ręce, aż w końcu znalazły się w posiadaniu rodziny Borzęckich.

W wyniku rozbiorów Polski, Łodygowice znalazły się w granicach Galicji. W 1840 roku zostały nabyte przez księcia Von Anhalt – Cathen Pszczyńskiego, a później przez hrabinę Charlottę Hochberg Furstenstein. W 1866 roku majątek przeszedł w ręce Klobusów, aż do roku 1943.

Po II wojnie światowej, znaczna część gruntów została rozparcelowana, a reszta przeszła na własność państwa w 1956 roku.

Historia Łodygowic i ich okolic to opowieść o wielu przemianach, zmianach własnościowych i burzliwym okresie w dziejach Polski. To miejsce pełne tajemniczych historii i dziedzictwa, które warto poznać i odkrywać na nowo.