Historia i Rozwój Śródmieścia Żywca

Śródmieście Żywca stanowiło niegdyś serce miasta, będąc kolebką jego historii do roku 1929, kiedy granice tego obszaru pokrywały się praktycznie z granicami miasta. To tutaj skupiało się życie administracyjno-handlowe oraz społeczne miasta.

Rzemieślnicy, kupcy i handlarze stanowili główną tkankę społeczności miejskiej. Mieszczanie zajmowali się nie tylko działalnością handlową, ale również rolnictwem, wykorzystując las miejski na Łysce i w Kiełbasowie, a także tereny nad Sołą. Ich piękne stroje narodowe były znakiem rozpoznawczym podczas uroczystości.

Śródmieście koncentrowało ważne urzędy i sklepy, szczególnie przy ul. Bielskiej (później ul. Kościuszki), która była reprezentacyjną arterią miasta. Miejsca takie jak wędliniarnia Fuhrmana i Sojeckiego czy księgarnia Lintschera były ważnymi punktami na mapie handlowej miasta.

Edukacja odgrywała istotną rolę w życiu miasta. Istniała tu szkoła zawodowa stolarska i zabawkarska oraz później Uzupełniająca Szkoła Przemysłowa. Ważnym wydarzeniem było powstanie Wyższej Szkoły Realnej w 1904 roku, która do 1936 roku była jedyną szkołą ponadpodstawową w regionie.

Opieka zdrowotna była również priorytetem. Szpital im. Franciszka Józefa I działał od 1888 roku, służąc mieszkańcom miasta.

Rozwój finansowy również miał swoje miejsce, widoczne przez powstanie Komunalnej Kasy Oszczędności w 1892 roku, która osiągnęła imponujący poziom oszczędności.

Kultura i sport również odgrywały ważną rolę w życiu społeczności. Gmach towarzystwa sportowego "Sokół" powstał w 1904 roku, służąc jako centrum aktywności sportowej dla mieszkańców.

Śródmieście ewoluowało w ciągu lat, zwłaszcza po sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, gdy zbudowano nowe osiedla mieszkaniowe, co przyczyniło się do jego rozrostu w kierunkach północnym i południowo-wschodnim.

Rudza, będąca częścią Śródmieścia, stanowi najstarszy fragment miasta, gdzie pierwsi osadnicy przybyli już w XIII wieku. Mimo zniszczeń w czasie II wojny światowej, zachowały się tam resztki dawnego budownictwa, w tym kościół św. Krzyża z końca XIV wieku.

Dzięki bogatej historii, Śródmieście Żywca pozostaje nie tylko świadectwem przeszłości miasta, ale także ważnym elementem kulturowym, który wciąż ma wpływ na życie lokalnej społeczności.