Historia Żywieckich Zakładów Futrzarskich i Skór i Pasów SIŁA w Żywcu - od założenia po upadek.

W Żywcu, w 1919 roku, bracia Balicerowie założyli futrzarnię, która początkowo zajmowała się garbowaniem skórek króliczych i szyciem z nich odzieży. Choć początkowo zatrudnienie w zakładzie było niewielkie, to po II wojnie światowej firma przekształciła się w znaczące przedsiębiorstwo. Głównym surowcem stały się owcze skóry, co przyczyniło się do modernizacji i rozbudowy zakładu, który w swoim najlepszym okresie zatrudniał aż 700 osób. Produkty Żywieckich Zakładów Futrzarskich zdobyły uznanie zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym. Dowodem na ich jakość jest fakt, że nasza odzież futrzarska została doceniona nawet na międzynarodowej scenie, gdy w 1968 roku nasi sportowcy na olimpiadzie w Grenoble nosili kożuszki wyprodukowane przez tę firmę i zostali przywitani oklaskami.

W 1978 roku podjęto decyzję o rozpoczęciu budowy drugiego zakładu w Zabłociu na ul. Leśnianka. Jednakże późniejsze kłopoty gospodarcze w Polsce oraz trudności związane z tą inwestycją doprowadziły do upadłości firmy.

Warto również wspomnieć, że w Żywcu istniała jeszcze jedna firma o podobnym profilu działalności. W 1921 roku uruchomiona została fabryka Skór i Pasów SIŁA Strauss i s-ka. W 1929 roku firma zatrudniała już 123 osoby. Niestety, w 1925 roku organizacja Polskiej Partii Socjalistycznej aktywnie działała w firmie i doprowadziła do strajku, który zakończył się tragicznie, gdy podczas marszu strzelano do protestujących pracowników, co doprowadziło do kilku ofiar śmiertelnych

Po II wojnie światowej, w 1945 roku, zakład Skór i Pasów SIŁA został znacząco uszkodzony. Jednak w 1958 roku zakład połączył siły z garbarnią z Łodygowic i razem utworzyły Żywieckie Zakłady Garbarskie. W 1986 roku w nowym przedsiębiorstwie pracowało już 250 osób, a w 1990 roku zakład przyjął nazwę Bestan

Niestety, w 1998 roku zakład Żywieckie Zakłady Garbarskie i Bestan napotkały na poważne problemy, co skłoniło wojewodę Bielskiego do powołania zarządu komisarycznego w celu zarządzania firmą. W 1999 roku komisarz zdecydował się na sprzedaż zakładu firmie Komes, co ostatecznie zakończyło historię tych dawnych potężnych zakładów w Żywcu.