Kościół św. Marcina w Radziechowach: Opowieść o Sakralnym Dziedzictwie

Historia Kościoła św. Marcina w Radziechowach sięga przełomu XIV i XV wieku, gdy w 1390 roku założono parafię radziechowską. Pierwszą budowlą była drewniana świątynia, jednak po jej pożarze zdecydowano się na wzniesienie murowanej budowli.

Najstarszą częścią kościoła, pochodzącą z XIV i XV wieku, jest prezbiterium. Świadczy ono o długiej i bogatej historii tego miejsca kultu. W 1800 roku, na miejscu drewnianej dzwonnicy z 1589 roku, powstała nowa, imponująca wieża kościelna, dodając nowy element do architektonicznej historii kościoła.

W 1722 roku dobudowano kaplicę św. Izydora, co udokumentowane zostało w "Dziejopisie Żywieckim" żywieckiego wójta, Andrzeja Komonieckiego. Kaplica ta, poświęcona rolnikowi św. Izydorowi, stała się miejscem ważnych wydarzeń religijnych, a jej budowa była wynikiem staranności i zaangażowania księdza Grzegorza Pikulskiego, plebana radzichowskiego.

Wnętrze kościoła jest pełne cennych zabytków. Późnobarokowy ołtarz z rzeźbą św. Marcina oraz ambona zdobiona wizerunkami ewangelistów są nie tylko wyrazem sztuki sakralnej, lecz także świadectwem ducha wiary przekazywanego przez wieki.

Spośród dawnych zabytków sztuki kościelnej zachowały się rzeźby Matki Boskiej z Dzieciątkiem (z II połowy XIV w.) i Matki Boskiej (z końca XVI w.). Te gotyckie figury, obecnie eksponowane w Muzeum Diecezjalnym w Krakowie, stanowią ważny element dziedzictwa artystycznego regionu.

Kościół św. Marcina w Radziechowach nie tylko pełni funkcję sakralną, ale także stanowi istotny element historii i kultury lokalnej społeczności. Jego architektura i dzieła sztuki przenoszą nas w czasie, pozwalając zrozumieć głęboko zakorzenione tradycje i wartości przekazywane z pokolenia na pokolenie.