Krwawa Niedziela na Wołyniu – Pamiętamy o ofiarach ludobójstwa

 11 lipca 1943 roku – to jedna z najtragiczniejszych dat w historii Polski XX wieku. Tego dnia, w tzw. Krwawą Niedzielę, ukraińscy nacjonaliści z UPA (Ukraińska Powstańcza Armia), przy wsparciu części miejscowej ludności ukraińskiej, dokonali skoordynowanego ataku na Polaków w 99 miejscowościach przedwojennego województwa wołyńskiego. Było to apogeum Zbrodni Wołyńskiej – aktu ludobójstwa, którego celem była całkowita eksterminacja polskiej ludności zamieszkującej Kresy Wschodnie.

 Zginęło wtedy ok. 8 tysięcy Polaków – głównie kobiet, dzieci i starców. Morderstw dokonywano z brutalnością trudną do opisania – ofiary ginęły od kul, siekier, wideł, noży, często w kościołach podczas mszy świętych. Wsie były palone, dobytek grabiony, a ślady polskiej obecności na tych ziemiach systematycznie niszczone.

 Za symboliczną datę rozpoczęcia ludobójstwa uznaje się 10 lipca 1943 r., kiedy to członkowie UPA zamordowali w bestialski sposób Zygmunta Rumla – wysłannika Polskiego Państwa Podziemnego, który próbował pertraktować w imię pokoju.

W latach 1943–1945 ofiarą ukraińskich nacjonalistów padło od 80 do 120 tysięcy Polaków na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej. Wiele ciał spoczywa do dziś w bezimiennych, nieoznaczonych dołach śmierci.

 Ludobójstwo miało nie tylko charakter fizycznej eksterminacji, ale także kulturowego wymazania polskiej obecności na Kresach. Niszczono zabytki, palono kościoły, burzono szkoły, zacierano wszelkie ślady polskości.

 Od 2024 roku, 11 lipca obchodzimy nowe święto państwowe – Narodowy Dzień Pamięci o Polakach – Ofiarach Ludobójstwa dokonanego przez OUN i UPA na ziemiach wschodnich II Rzeczypospolitej Polskiej. To czas zadumy i pamięci o tych, którzy zginęli tylko dlatego, że byli Polakami.

#Pamiętamy #ZbrodniaWołyńska #Wołyń1943 #KrwawaNiedziela #11lipca